تفاوت VPS با VDS چیست؟ 3 تفاوت که باید بدانید!

امروزه که شرکت های زیادی به صورت آنلاین فعالیت میکنند، نیاز به سرورهای ارزان قیمت بیشتر شده است. آسان ترین روش انجام این کار، مجازی سازی است. VDS که خلاصه ی عبارت “virtual dedicated server” (به معنی سرور اختصاصی مجازی) است، و VPS که خلاصه ی عبارت “virtual private server” (به معنی سرور خصوصی مجازی) است، دو لغتی هستند که کاملا به این مجازی سازی مرتبط هستند. این دو تقریبا مشابه هم هستند اما برای بیان تفاوت VPS با VDS میتوان گفت VDS یک رده بالاتر از VPS است.

تفاوت VPS با VDS؟

VDS در اولین روزهای مجازی سازی ایجاد شد اما به شهرت زیادی دست پیدا نکرد. VPS مدتی بعد از آن ایجاد شد اما به قدری مشهور شد که تقریبا تمامی تولید کنندگان نرم افزار از VPS در برنامه هایشان استفاده کردند. با اینکه هر دوی اینها تقریبا یکی هستند اما میتوان گفت تفاوت VPS با VDS در نحوه ی تخصیص منابع است.

در VPS، منابع با هم جمع می شوند و نرم افزار، مقادیر مناسب را به هر نمونه از سرور خصوصی (Private Server) تخصیص میدهد. با اینکه محدودیت هایی وجود دارد اما رایج است که موارد بیشتری نسبت به آنچه سخت افزار واقعا میتواند نصب کند، نصب میکنند. ادمین فرض میکند که تمامی موارد نصبی، همزمان در یک پیک فعالیت نمیکنند. در VDS، منابعی تخصیص داده شده ثابت هستند، بنابراین تعداد موارد نصب شده روی یک سخت افزار از ظرفیت واقعی سخت افزار فراتر نمیرود.

مزیت اصلی VDS این است که صرف نظر از اینکه ترافیک برای موارد دیگر به اوج خود رسیده، شما هیچ زمان تاخیری در سرور خود نخواهید داشت. از آنجا که منابع ثابت هستند، نمونه ها نمی توانند منابع یکدیگر را اشغال کنند. اما از آنجا که تعداد کمتری از نمونه ها میتوانند در یک سخت افزار با VDS نصب شوند، این سیستم در مقایسه با VPS گران تر است. VPS برای کاربران با مقیاس کوچک، میتواند کارآمد باشد زیرا احتمال اینکه چندین نمونه به طور همزمان در یک پیک فعالیت کنند، بسیار کم است و اینگونه روی سایت شما تاثیر منفی نخواهد داشت.

در اغلب موارد، تفاوت VPS با VDS ناچیز است. اگر تازه کار هستید، بهتر است سرویسی را انتخاب کنید که مناسب شرایط فعلی شماست. بعد از اینکه منابع قابل ارائه توسط سرویس های مجازی سازی شما رشد کرد، می توانید از یک سخت افزار بهتر استفاده کنید.

روش های مجازی سازی

دو روش معمول برای مجازی سازی وجود دارد:

مجازی سازی در سطح سیستم عامل: میتوان گفت این ماشین های مجازی از نظر فنی سیستم عامل‌هایی هستند که در یک فضای نگهدارنده، فعالیت میکنند. آنها هسته اصلی سیستم عامل مادر را دارند و CPU ، RAM ، HDD و شبکه را بین خود به اشتراک میگذارند. با اینکه این روش مجازی سازی نسبتا محدود است، اما هنوز هم برای اغلب کارها مناسب است و به هیچ گونه تغییری در سیستم عامل نیاز ندارد. متاسفانه فقط سیستم عامل هایی که روی همان هسته و سیستم مادر ساخته شده اند، میتوانند با استفاده از این روش مجازی شوند. در اصطلاحات هاستینگ، ماشین های مجازی ایجاد شده با مجازی سازی در سطح سیستم عامل، سرورهای خصوصی مجازی نامیده میشوند.

نیمه مجازی سازی: این نوع مجازی سازی به hypervisor، یک سخت افزار ویژه در CPU که بالاتر از سطح سیستم عامل کار میکند و تخصیص منابع بین سیستم عامل مادر و ماشین مجازی را مدیریت میکند و باعث میشود سطح تخصیص بیشتری داشته باشید، نیاز دارد. به همچنین، این به سیستم عامل مادر و ماشین مجازی اجازه میدهد هسته های مختلفی داشته باشند که به نوبه ی خود باعث میشود چندین انتخاب ماشین مجازی داشته باشید.

مشکل این است که، hypervisor عملکرد هر سیستم عامل را که مخصوص به خودش نباشد، به شدت کاهش میدهد. اما برخی از سیستم عامل ها را می توان با استفاده از hypervisor بومی اصلاح کرد و اینگونه امکان افزایش عملکرد گسترده در مقایسه با مجازی سازی کامل فراهم میشود. متاسفانه همه ی سیستم عامل ها قابل اصلاح نیستند؛ این مجازی سازی به یک کد منبع باز نیاز دارد، و به عنوان مثال ویندوز با این مجازی سازی هماهنگ نیست. به همین دلیل سیستم عامل های مبتنی بر Linux گزینه های اصلی برای مجازی سازی هستند. در اصطلاحات هاستینگ، به ماشین های نیمه مجازی سازی شده سرورهای اختصاصی مجازی میگویند.

البته که روش سومی هم وجود دارد که مجازی سازی کامل نام دارد، اما به دلیل کاهش عملکرد، کمتر مورد استفاده قرار میگیرد.

خلاصه ای از تفاوت VPS با VDS

1. گاهی برای اشاره به VPS رده بالا از VDS استفاده میشود.
2. VPS از منابع اشتراکی استفاده میکند اما VDS خیر.
3. احتمالا VDS از VPS قابل اعتمادتر است.